Stageplaatsen bezoeken
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sanne
06 Februari 2008 | Roemenië, Boekarest
Egt leuk om jullie berichtjes te lezen. Lief!
Maandag en dinsdag hebben we alle stageplekken bezocht.
We begonnen maandag met mijn stageplaats (gehandicapten kinderen) en de stageplaats van Bianca en Anna-marie, die lopen bij een psychiatrische hospitol. Ze gaan daar werken met volwassen mensen.
Het plan was om eerst mijn stage te gaan opzoeken, maar dat liep niet helmaal vlekkenlos! We konden de weg niet egt goed vinden. Maureen (onze begeleidster) wist wel dat we in de buurt zaten van de psychiatrische hospitol. Duzz daar maar eerst heen geweest.
Daar aangekomen werden we ontvangen door een vriendelijke man die daar werkt.
Hij gaf ons een rondleiding en vertelde ons veel dingen. Je kunt de clienten herkennen door dat ze allemaal of een badjas aan hebben of een pyama.
Hij vertelde ons dat het in Roemenië heel moeilijk is om aan een baan te komen. Als je een baan wilt moet je solliciteren bij de ministerie. Dat duurt heel lang en je hebt veel geluk als je er door heen komt. Vind je het gek dat er zo veel werkloosheid is in dat land? Die man had veel geluk gehad, want hij liep daar stage en heeft zich goed laten bewijzen dat hij geschikt is voor deze baan. Hij liet zich veel zien en zette zich in voor de clienten. Zo was hij snel aangenomen.
Na veel gehoord te hebben, hadden wij hem gevraagd of hij wist waar mijn stageplek zat. Hij wist het ongeveer, maar ging tog nog even bellen naar de instelling hoe we daar moeten komen.
Na de uitleg van hem zijn we vol goede moed op stap gegaan. Maar al snel waren we de weg kwijt en klopte er al helemaal niks meer van. Duzz wij met onze plattegrond en adres op mensen af stappen. Gelukkig zijn ze hier heel gastvrij en willen je graag helpen. Het probleem was alleen dat iedereen een andere routebeschrijving mee gaf! Haha, wat nu? We zijn toen maar in een bassichool gestapt, waar we langs liepen en het daar gevraagd. Zij hielpen ons heel goed, en er liep zelfs iemand met ons mee om ons naar de plek te brengen!
Na een hele lange tijd waren we dan eindelijk aangekomen! Mijne staat zeker in the middel of no where! Haha..
Van binnen zag het erg erg mooi uit!
Veel werkjes van kinderen zag je en een aantal muurtekeningen. Er kwam al snel een man aangelopen. Mijn stagebegeleider, Jan Inge. Hij zei dat hij gebeld had naar de directrice van de instelling. Die zal er in een half uurtje aankomen.
Eerst maar even een rondleiding.
We hebben verschillende kamers gezien.
Een snoezelruimte (dat is een soort ruimte waar je met 1 kind kan zitten en lekker kan ontspannen) Ik wil deze kamer zker wel wat opknappen, want er miste toch nog veel leuke dingen wat er in kon. Veder zijn we bij een soort les geweest. De kinderen zaten in een kring en ze gingen liedjes zingen. Ze waren ongeveer tussen de 15 en 18 jaar oud.
Ze gingen daarna werken met pictogrammen om hun taal te verbeteren. Deze lesmethode is net nieuw daar. Ook krijgen ze gym en therapie.
De kleine kinderen heb ik niet gezien, maar dat komt nog wel!
Ik ben iedergeval heel benieuwd hoe het daar is, maar weet zeker dat ik me niet ga vervelen daar.
Ondertussen waren we een uur verder maar de directrice was er nog steeds niet. Zo gaat het he daar, rustig aan!
Een half uur is daar anderhalf uur...
Uiteindelijk zijn we weg gegaan en afgesproken dat ik woendag om 12 uur begin.
De terugweg hebben we nog wat fruit gekocht op op kleine fruitmarkt. Toen lekker naar huis gegaan.
Kwerd nog bijna aangereden bij een auto. Je moet zo goed oppassen! Ze rijden gewoon door.
We hebben nog lekker getegen en wat tv gekeken. En konden toen lekker slapen! daar was ik wel aan toe!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley